تسلیت به مناسبت شهادت امام علی (ع)
یک دانه ز تسبیح سحرت را آرام به نیت منه محتاج بینداز
امام علی علیه‌السلام اولین امام شیعیان است. او نخستین کسی است که اجازه داشت در خانه خدا متولد شود و خداوند این اجازه را به مادرش فاطمه زهرا (س) داده بود. زمان شهادت این امام بزرگوار در ماه رمضان و به دست ابن‌ملجم بوده است
تاریخ شهادت امام علی (ع)
امام در صبحگاه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال ۴۰ هجرى زمانى که امام آماده مى‌شد تا به سوى صفین حرکت کرده و جنگ جدیدى را با معاویه آغاز کند، توسط شقى‌‌ترین انسان‌ها، عبدالرحمان‌بن‌ملجم مرادى مجروح شده و سه روز بعد در ۲۱ رمضان به شهادت رسید
روایات متعددى حکایت از آن دارد که امام در مدخل ورودى مسجد (در درون مسجد) مورد حمله ابن‌ملجم واقع شده است. در نقل‌هاى دیگرى آمده است که امام در حال بیدارکردن مردم براى نماز بود که مورد حمله قرار گرفت. اما منابع موجود تاریخى بیشتر اشاره به نقل نخست کرده‌اند
در برابر روایات دیگرى وجود دارد که زمان حمله ابن‌ملجم را وقتى مى‌داند که امام مشغول نماز بوده است. در نقلى از میثم تمار آمده است که امام نماز صبح را آغاز کرده و در حالى که یازده آیه از سوره انبیاء خوانده بود. ابن‌ملجم با شمشیر ضربتى بر سر امام زد
روایات متعددى حکایت از آن دارد که امام در مدخل ورودى مسجد (در درون مسجد) مورد حمله ابن‌ملجم واقع شده است. در نقل‌هاى دیگرى آمده است که امام در حال بیدارکردن مردم براى نماز بود که مورد حمله قرار گرفت. اما منابع موجود تاریخى بیشتر اشاره به نقل نخست کرده‌اند
در برابر روایات دیگرى وجود دارد که زمان حمله ابن‌ملجم را وقتى مى‌داند که امام مشغول نماز بوده است. در نقلى از میثم تمار آمده است که امام نماز صبح را آغاز کرده و در حالى که یازده آیه از سوره انبیاء خوانده بود. ابن‌ملجم با شمشیر ضربتى بر سر امام زد
درباره تاریخ تاریخ شهادت امام علی (ع) نیز نقل‌های دیگرى هست: بیست و سوم، نوزدهم، هفدهم و بیست و هفتم ماه رمضان سال چهلم هجرى.
شهید مطهری درباره ساعات آخر عمر حضرت علی (ع) می‌فرماید: شگفت‌انگیزترین دوره‌های زندگی علی (ع) در حدود ۴۵ ساعت؛ یعنی فاصله ضربت خوردن تا وفات می‌باشد. انسان کامل بودن علی (ع) این جا ظاهر می‌شود؛ یعنی در لحظاتی که مواجه با مرگ شده است. شگفتی‌های علی علیه‌السلام و معجزه‌های انسانی او در این جا ظاهر می‌شود. علی علیه‌السلام در بستر افتاده و ساعت به ساعت حالش وخیم‌تر می‌شود و سموم روی بدن مقدس علی علیه‌السلام بیشتر اثر می‌گذارد، اصحاب ناراحتند، گریه می‌کنند، ناله می‌کنند؛ ولی می‌بینند لب‌های علی خندان و شکفته است و می‌فرماید: «شهادت در راه خدا، همیشه آرزوی من بوده و برای من چه چیز از این بهتر که در در حال عبادت شهید شوم».
نظر دهید